04 april 1915: William John Schlechter.
Zoon van Robbert Schlechter en Elisabeth Sumarandak, geboren te Donggala, Banawa, Sulawesi: district rechtschap Kulawi, dorp Bolapapu empelero Lawe. Een van de regentschappen in de provincie Centraal Sulawesi. Kerk provincie Aartsbisdom Makassar. Administratie provincie: Manado Minahassa. De hoofdstad van het district is Banawa, Donggala. Een groot gebied met Mijnbouw, landbouw visserij. Donggala was ooit een grote en wereldberoemde handelsstad.
1910. Donggala haven en dorp
1912. Donggala ziekenhuis en kraamafdeling.
01-08-1922: 1e klas Lagere school, Broeder St. Aloysius internaat Soerabaja.
Europese Lagere Jongens School, E.L.S. en internaat aan de Jalan Gatotan No.26, Krembangan. In 1862 richtte broeders St. Aloysius een weeshuis internaat en een school in Surabaya omdat veel kinderen werden geboren uit ongehuwde ouders Nederlandse soldaten, ambtenaren en ondernemers. Nederlandse soldaten e.a. mochten op dat moment geen Indonesische vrouwen huwen.
Soerabaja 1912. Broederschool St. Aloysius. Links: klaslokalen en slaapzalen, rechts eetzalen en kantoren. ^ 1925.
De school, St. Aloysius is Gewijd aan de Nederlandse en Indische jongens en meisjes. Voor velen die in Nederlands-Indië zijn opgegroeid, is onlosmakelijk verbonden met het verblijf in een weeshuis of internaat.
In een periode waarin de Indische bevolking in ras, economisch en geografisch opzicht op zoek was naar een plaats in de samenleving, vielen de kinderen vaak tussen wal en schip. De kerk bood uitkomst, zoals in Soerabaja en Buiten-zorg, Bogor, waar duizenden van hen werden opgevangen door katholieke en protestante geestelijken.
De Ursulinen school, St. Angela, St. Julia, Jl. Kepanjen 4-6, is aan de overkant van de Heilige Maagd Maria Kerk, doopkerk van William John Schlechter en geleid door de Religieuze Ursulinen der Romeinse Unie. De school is gewijd aan Sint Angela. St. Aloysius, St. Angela lagere school en St. Julia, internaat gingen in 1923 samen.
St. Angela, St. Julia
De scholen is Gewijd aan de Nederlandse en Indische jongens en meisjes. Voor velen die in Nederlands-Indië zijn opgegroeid, is onlosmakelijk verbonden met het verblijf in een weeshuis of internaat. In een periode waarin de Indische bevolking in ras, economisch en geografisch opzicht op zoek was naar een plaats in de samenleving, vielen de kinderen vaak tussen wal en schip. De kerk bood uitkomst, zoals in Soerabaja en Buitenzorg, Bogor waar duizen-den van hen werden opgevangen door katholieke en protestante geestelijken. De Ursulinen school, St. Angela, St. Julia, Jl. Kepanjen 4-6, is aan de overkant van de Heilige Maagd Maria Kerk, doopkerk van Willem Slechter/William John Schlechter en geleid door de Religieuze Ursulinen der Romeinse Unie. De school is gewijd aan Sint Angela. St. Aloysius, St. Angela lagere school en St. Julia, internaat gingen in 1923 samen.
St. Julia; achtergrond RK. Heilige Maagd Maria.
22-01-1923: Doopkerk van Willem Slechter/William John Schlechter en Doopakte.
Rk. Heilige Maagd Maria te Soerabaja. De geboorte van de Heilige Maagd Maria of ‘de Kepanjenkerk’ is gevestigd sinds 1815 aan de Jalan Kepanjen 4-6 Tempelstraat is de oudste kerk in Soerabaja. De tweede R. K. Kerk te Soerabaja aan de Tempelstraat welke op 5 augustus 1900 werd ingezegend.
Stamboom Nederlands Indie: doopregister Soerabaja (krancher.com)
Doopakte van William John Schlechter.
Doop Pastor J. Dieben. Jezuïet. Op 30-12-1922 benoemd als hulppriester en vertrok op 23-6-1923 naar Mendoet en later 1926 naar Semarang. Filius nat. o.p.s. (Filius naturalist): buitenechtelijke zoon. In doopakten is vaak sprake van een natuurlijk kind indien de moeder niet was gehuwd. Susc. Test. Matre: Lis (Elisabeth) Sumarandak, de moeder van het kind.
De geboorte van Wim Slechter / William John Schlechter is door de vader Robert Slechter / Schlechter erkend en draagt het geslacht (Doop) naam van de vader “Slechter” en is ingeschreven in het Europese bevolkingsregister van de provincie Manado en de Stad Soerabaja.
30-12-1922 Indische courant
Elisabeth Sumarandak *1895 † 19-09-1934. Moeder van Willem Slechter; William John Schlechter.
De moeder van Willem Slechter / William John Schlechter is geboren in ±1895 in het Regentschap Minahassa Manado Noord Sulawesi. Het is gebruikelijk, kerkelijk administratie, dat het geboorte gebied van de moeder achter de geboorte plaats van haar kind staat. De moeder van Willem Slechter werkte als huishoudster bij het gezin van Robbert Schlechter of als administratieve medewerkster waterstaat te Minahassa Manado.
Overlijdensakte van Elisabeth Sumarandak † 19 september 1934 te Soerabaja.
Vertaling.
Op 29 januari 1958 hebben de volgende personen een verklaring afgelegd. *Sem Kalalo, 57 jaar, gepensioneerd, adres: Kamung Seratus 3/57 Soerabaja. *Karel Pangemanan, 53 jaar, gepensioneerd, adres: jalan Raya Ilang Tuan nr. 208 Soerabaja. Zij verklaren dat Elisabeth Sumarandak, adres: djalan Pasiran Udjung Soerabaja is overleden op 19 september 1934 in Soerabaja. Zij is de echt-genoot van Jan Lefran Macalauw 69 jaar, gepensioneerd, adres: Pasiran Udjung Soerabaja. De twee getuigen legden vervolgens uit dat ze van deze dood konden weten, omdat ze getuige waren geweest van de dood van de persoon hierboven.
Dit wordt gedaan en nadat dit is besproken en toegelicht, bevestigen beide personen bovenstaan-de verklaring en zijn zij naar waarheid bereid de eed af te leggen. Zo werd deze overlijdensakte afgegeven en daarna ondertekend.
William John Schlechter heeft de originele akte in zijn bezit. Het is aannemelijk dat hij, William John Schlechter de opdrachtgever is geweest tot het opstellen van bovengenoemde akte.
Vader van William John Schlechter: Robbert Schlechter *09-04-188 Tandjoen Padang †23-08-1956 Djakarta.
Robbert en Selina (Sirega-Maidman-Schlechter) hebben een Sumatraanse vader; wettelijke erkenning moeders naam ‘Maidman’ op 09-04-1889 te Atjeh. En op 26-08-1893 naam van stiefvader Heinrich Jacob Schlechter.
Foto 1898: Heinrich Jacob Schlechter en Adeline Alison Maidman; v.l.n.r.: hun kinderen Robbert Maidman (Schlechter) Maria Hubertine Christina Johanna Schlechter (blond) en Selina Maidman (Schlechter).
Robbert Schlechter *09-04-1889 Tandjong Padang †23-08-1956 Batavia-Djakarta
1908
Robert Schlechter. Pasfoto 1955.
Robbert Schlechter is van 1-10-1913 tot 1920 aan het werk geweest als opzichter 3e klas waterstaat te Donggala Resident Minahassa
Andere kinderen van Robbert Schlechter zijn:
29 april 1912: Charles Emil Peter Schlechter. Buitenzorg
19 oktober 1913: Adeline Hermine Schlechter te Batavia
04 april 1915: Willem Schlechter te Donggala geboren.
01 juli 1916: Theodorus Schlechter te Tondano Celebes;
05 augustus 1917: dochter: Maria Schlechter te Tondano
1918: buitenechtelijk zoon Karel;
19 november 1919: Felix Schlechter te Tondano Celebes;
01 mei 1921: Alison Lies Schlechter Djokjakarta.
24 november 1922: Johannes Jan Schlechter, schilder, Pandang
31 mei 1925: Michiel Schlechter Buitenzorg
00 september 1930: Julius Alexander Schlechter Djokjakarta. In totaal heeft Robbert Schlechter 9 en 4 buitenechtelijk kinderen.
Robert Schlechter is op 15 april 1920 overgeplaatst naar Batavia en op 1 januari 1922 overgeplaatst naar Soerabaja als 2e klas opzichter waterstaat Oost Java.
Robbert Schlechter is bij de doop van zijn buitenechtelijk kind Willem Slechter op 23 januari 1922 te Soerabaja aanwezig geweest en heeft zijn zoon in het Europese bevolkingsregister te Soerabaja aangegeven.
† 23-08-1956: begraven te Jakarta
Java-bode 23-08-1956: nieuws, handels- en advertentieblad voor Nederlandsch-Indie
01-06-1931: Einde lagere school 8e klas. 16 jaar.
00-08-1931: Willem Schlechter. Machine fabriek Braad Soerabaja. 16 jaar
Braat Machinefabrieken Constructiewerkplaatsen IJzer en Staalgieterij en Handelsafdelingen. Soerabaja Tegal Jogjakarta. Braat was een Nederlands-Indische machine- en constructiefabriek in Soerabaja op het eiland Java. De firma werd in 1901 opgericht door de Nederlandse industrieel B. Braat zn. Het bedrijf fabriceerde voornamelijk bruggen voor spoorwegmaatschappijen en het Departement voor Openbare Werken, alsook machines voor Nederlands-Indische cultuurondernemingen, de petroleumindustrie en de scheepvaart. In de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog droeg het bedrijf ook bij aan de defensie-infrastructuur. Het bedrijf bleef onder de naam Braat actief na de Indonesische onafhankelijkheid. Machinefabriek Braat was een concurrent van de Nederlandsch Indische Industrie N.V., ook gevestigd in Soerabaja.
Vervaardiging walsen, thee drogers, van ramen e.v.a. in de NV Machinefabriek Braat, Soerabaja. Foto 1932.
01-08-1931: 1e klas Europese Burgerlijke Ambacht Avondschool, B.A.S. 16 jaar.
De Burgerlijk openbare Technische School werd opgericht op 12 januari 1912 en is speciaal opgezet voor de grote bedrijven, particulieren en Overheid Nederlands Indië. De Burger Avond School, (BAS) van 1922 is gevestigd in het Koningen Emma School (KES) gebouw in de wijk Sawaan aan de Prins Hendrikkade. In het begin kenden de scholen alleen afdelingen smeden en timmeren. Daarnaast werd er ook theoretisch onderwijs gegeven: meet en natuurkunde, rekenen, bouwtekenen, materialenkennis en Nederlands.
In 1928 zijn er afdelingen elektrotechniek bijgekomen. In 1931 werden de andere afdelingen met bouwkunde en werktuigkunde en namen kennis van werktuigen en motoren, bouwkunde, wiskunde en diverse tekenvakken een belangrijke plaats in.
De toelatingseisen, avondschool voor bouwkunde, werktuigkunde, elektrotechniek en aanverwante vakken zijn in de laatste jaren gelijk gemaakt aan die voor de Muloscholen. Namelijk: 7/8 klassen Europese lagere school. De aangenomen leerlingen worden ook ten laste van de gemeente aan een lichamelijke keuring onderworpen. Later werd de school, die aanvankelijk een 4-jarige cursus en later (1932/33) een 5-jarige cursus kende, uitgebreid met Engels, Maleis en een chemisch technische studierichting voor de suikerindustrie.
De school werd een inrichting voor " middelbaar en vakonderwijs" genoemd. Het praktisch werken, van William John Schlechter, buiten de school, overdag van 07 tot 12 uur, werd door plaatsing tegen daggeld, 1,- gld of maandgeld (tussen 20 en 30 gulden) op een overheidswerk-plaats of particulier bedrijf, Machinefabriek Braat, tussen 80 en 150 gld.) 1932 was het lesgeld 75 cent per maand voor degenen met een inkomen beneden 25.- p.m. Voor leerlingen, met een eigen inkomen beneden 100,- gld is de lesgeld 2,50 gld per maand. Leerlingen met Inkomens meer dan 300,- gld is de lesgeld 10,- gld per maand.
http://amsterdamhistorie.nl/bestanden/onderzoek/Technisch%20onderwijs%20nederlands-indi%C3%AB.pdf
Praktijklokaal BAS/KES avondonderwijs voor voormannen, bedrijfsleiders en zelfstandigen.
Kosthuis.
In 1922 werd het eerste kosthuis geopend op het adres Van de Boschlaan nummer 28 ingeruild voor een pand aan de Juliana Boulevard en in 1926 werd een tweede huis geopend op het adres Soeloeng 18.
William John Schlechter is in ca.1929 naar kosthuis aan de Jl. Kedoenganja-Kedongdoro te Soerabaja verhuist.
Voorbeeld kosthuizen: Van den Boschlaan, Soeloeng en Kedoenganjar - Kedongdoro
1933. William Schlechter. Jalan Kedoenganjar Kedongdoro.
Indische courant 20-4 en27-5-1935.
1933-1935. William John Schlechter, Jalan Kedoenganjar
1935-1938: K.E.S. Koningin Emma School, dag en avond technische school.
In de wijk Sawaan aan de Prins Hendrikkade, nu Jalan Patua.
Achter ingang Emma school.
18-12-1934: Oproep Dienstplicht. 19 jaar.
William John Schlechter heeft zich om 08 uur, Infanterie veld bataljon te Bandoeng Tjimahi in het kampement van het 1e depotbataljon aangemeld. Onder het Nederlandse bewind was Tjimahi de hoofdplaats van het gelijknamige district en een garnizoensplaats waar vrijwel alle troepen-soorten van het KNIL waren gelegerd. William John Schlechter: Dienstplichtig soldaat, Jeep bestuurder, Militaire Motordienst, automobiel-compagnie, hoorde bij de 1e Genie troepen afdeling aan en afvoer te Bandoeng.
Kazerne Bandoeng Tjimahi. KNIL opleidingscentrum voor beroeps en dienstplichten.
1934. Kazerne Bandoeng Tjimahi. KNIL opleidings- centrum voor beroeps en dienstplichtigen. Landstormers: In 1918 werd de dienstplicht voor alle Europeanen en de daarmee gelijkgestelde in Nederlands Indië ingevoerd.
De dienstplicht werd onderscheiden in een militie en landstormplicht. Alle fysiek geschikte dienstplichtigen in Indië waren Militie plichtig en daarna Landstorm-plichtig en zo doende waren die altijd mobiliseerbaar.
In de regel gaat het bij Landstorm om militair-dienstplichtigen die dienst doen als extra reserve voor het leger, al dan niet vrijwillig, en eventueel met elkaar in territoriale eenheden. Landstormplicht was de ruimste vorm van dienstplicht, bedoeld voor alle weerbare mannen tussen 16 en 56.
Tjimahi 1934. William John Schlechter
Militieplicht, landweerplicht en later gewone dienstplicht begonnen op latere leeftijd en eindigden eerder, terwijl niet iedereen ertoe werd verplicht; je werd in of uitgeloot. Uitgelotenen waren al landstormplichtig en bleven dat, terwijl de ingelotenen, William John Schlechter, na afloop van hun diensttijd het opnieuw weer werden.
De dienstplichtregelingen in Indië golden; die golden overigens louter en alleen voor de Europeanen, d.w.z. voor de Nederlanders en Indische Nederlanders.
Het KNIL was van meet af aan een beroepsleger een naar verhouding dure en daardoor vrij kleine formatie.
Precies als in Nederland had de eerste oefening (die alleen aan diegenen werd opgelegd die niet al in Nederland geoefend waren) voor militairen bij de onbereden en niet technische wapens een duur van slechts vijf-en-een-halve maand (in de tweede helft van de jaren '30 werd dat negen maanden) -wie dan als grootverlofganger de werkelijke dienst verliet, werd met de in Nederland geoefenden dertien jaar lang administratief bij de z.g. (Europese) militie en vervolgens bij de Landstorm ingedeeld.
1935. Schuttersputje te Tjimahi Bandoeng.
De militie was bestemd om in geval van oorlog of oorlogsgevaar aan het Veldleger toegevoegd te worden, d.w.z. aan het op Java gestationeerde en daar dan in een speciale positie opgesteld deel van het KNIL dat een invasie moest weerstaan landstormers waren daarvoor te oud; afgezien van een klein aantal dat bij de kust- en luchtdoelartillerie was ingedeeld, zouden zij de z.g. vredestaak van het KNIL moeten overnemen: het tegengaan van ongeregeldheden. Nederland-Indië telde in 1940 twee en dertigduizend dienstplichtigen en dezen vielen dus in twee groepen uiteen: de landstormers en de miliciens; van die laatsten werd toen één jaarlichting geoefend terwijl de vorige wegens de internationale spanningen werd vastgehouden.
1935. Militaire kano team Batavia. x=Willem John Schlechter 19 jaar. Foto: Henk Tawaang, broer van Wim.
01-07-1935: Einde dienstplicht, 20 jaar.
1937/38. William John Schlechter. Eindejaars uniform.
Tussen maandag 20 en donderdag 23 december 1937 vond een uitgebreid feest-programma plaats. Naast atletiek wedstrijden, gymnastiek demonstraties en een dans-avond, met een optreden van de Harry Martinez Band, was plaats voor een officiële bij-eenkomst voor de alle genodigde hoogwaardig-heidsbekleders. In zijn toe-spraak gaf directeur Halbisch een uitgebreide historische schets van het technisch onderwijs in Nederlands-Indië.
24-08-1937: Verloofd met P. C. M. Müssig.
Indische courant 24-08-1937.
Handeltje in kerstbomen: Indische courant 11-12-1937
Uitzicht op tandjong Perakplein
10-12-1938: Irrigatie dienst te Kediri.
William John Schlechter is van december 1938 tot 1940 als werktuigkundige irrigatie dienst op de suiker plantage suikerfabriek Meritjan te Kediri werkzaam geweest. De suikerfabrieken waren met hun uitgestrekte aanplantingen, honderden tot soms enkele duizenden hectares, vreemde westerse enclaves in het Indische landschap en de samenleving. Ze zetten het landschap en de naaste omgeving naar hun hand. Hun relatief grote ruimtebeslag omvatte naast de fabriek onder meer woningen voor de westerse werknemers, een fabrieks- kampong en bijvoorbeeld een uitgebreid eigen spoorwegnet. Verder waren de voorzieningen voor de watertoevoer ten behoeve van de irrigatie een belangrijk onderdeel van de suikerfabriek Meritjan ten noorden van Kediri laat zien. Dit irrigatiesysteem bestreek het gebied van de residenties van Malang, Kediri, Madium, Soerabaja en werd gebruikt voor de suikerriet, rijst, maïs en cassave cultuur.
De export van deze producten floreerde en de Brantas fungeerde dus als een "River of Gold”. De rietsuikerindustrie had een grote economische betekenis voor Ned-Indië tot aan de economische crisis van 1928. In 1928 waren er zo'n 180 suikerondernemingen op Java. In 1934 nog maar 50. Bron: Suikercultuur op Java H.C.Prinsen.
1938. x Willem John Schlechter. Irrigatietoren Brantas rietplantage.
De suikerfabriek Meritjan aan de Brantas, rechts de inlaat van het irrigatiesysteem.
1938-1940. Zittend aan de oever rivier Brantas. William John Schlechter. Irrigatie dienst rietplantage Kediri
Oost Java district kediri
Woningen voor werknemers van suikerplantage en irrigatie dienst.
Suikerfabriek Meritjan
00-00-1940: Handelsmaatschappij Borsumij Soerabaja.
William John Schlechter heeft een kantoorbaan bij de Handelsmaatschappij Borneo - Sumatra mij. De N.V. Borsumij, is een Nederlandse handelsmaatschappij, gevestigd te Den Haag. Adres: Veteran 42-44 te Soerabaja. Het is een handelshuis voor de zware industrie. Van de thee, suiker, rubber en de textiel industrie tot het bouwen van fabrieken. En later ook het verkopen van huishoudelijke producten en consumenten artikelen.
Kampkaart van William John Schlechter
https: Nederlands-Indië voor de oorlog
Kaart Soerabaja van William John Schlechter
Ikat & Djati & Brandal rumah di Belanda. John Schlechter. Doetinchem. E-mailadres: polonia1962@outlook.com
Maak jouw eigen website met JouwWeb