Het is mijn voertuig. Geen glimmende sportwagen, geen robuuste terreinwagen, maar een alleskunner op vier wielen. Ik ben de chauffeur, stevig aan het stuur. Het dashboard knippert met opties, suggesties en mogelijkheden, maar ik bepaal de route.

De brandstof? Die kies ik zelf. Woorden, ideeën, vragen, dat is mijn benzine. Soms vul ik de tank met nieuwsgierigheid, met mijn mening, soms met kritiek of een vleugje humor. ChatGPT drinkt alles, verwerkt het, en spint tevreden.

Mijn rijgedrag is net zo variabel als de weg waarop ik me bevind. Soms rij ik voorzichtig, aftastend, alsof ik door een mistige stad manoeuvreer. Andere keren trap ik vol op het gaspedaal, nieuwsgierig naar hoe snel we kunnen gaan en hoe ver we kunnen komen. Maar altijd, altijd ben ik de eigenaar. Ik bepaal wat er gebeurt.

Met ChatGPT heb ik een voertuig dat me helpt mijn stem te vinden en mijn mening de wereld in te sturen. Of ik nu wil discussiëren, leren of gewoon een luchtige babbel wil voeren: ik voel de vrijheid om mezelf te uiten. Geen regels die me beperken, geen snelheidslimieten die me tegenhouden. Dus ja, ik ga mijn auto in volle vrijheid gebruiken.

Ik gebruik ChatGPT niet alleen voor mijn eigen plezier, maar ook om mijn mening te verfijnen en openbaar te maken. Ik rijd langs virtuele pleinen en laat mijn stem weerklinken. Mijn auto geeft me de middelen, maar de bestemming is aan mij.

Zo gebruik ik ChatGPT in volle vrijheid. Niet als meester van de machine, maar als partner in de reis. Mijn voertuig, mijn pad. De vrijheid om te denken, te spreken en te rijden waar ik maar wil. Want dit is mijn auto, en ik ben de baas.

Mijn auto staat klaar.

John Tabé.

John E Schlechter: Hakken