VVD: Niet zeuren. Knallen maar!

John Tabé hakt door:

"Vuurwerk niet verbieden!" roept de vuurwerk fabrikant, terwijl hij een groot pakket knalwerk omhoog houdt. "Die linkse woke mensen willen álles verbieden, zelfs vuurwerk! Ze maken van een scheet een bom! Alles moet altijd veilig zijn, maar weet je wat? Mensen moeten zelf kunnen kiezen. Eigen verantwoordelijkheid!"

Zijn woorden zijn vol passie en lijken een oproep tot onvoorwaardelijke vrijheid. En bij de VVD lijkt het altijd feest, als het aan de vuurwerkindustrie ligt. Vrijheid en vuurwerk lijken hand in hand te gaan. Mag een liberaal wel iets verbieden? Of hoort vrijheid altijd gepaard te gaan met risico’s? Wat als die vrijheid niet alleen leidt tot blije gezichten, maar ook tot afgerukte duimen, blindheid, doden of torenhoge zorgkosten?

De VVD is principieel tegen betutteling. Vrijheid is het belangrijkste. Maar wat gebeurt er als die principes botsen met de realiteit? Elk jaar raken 268 hulpverleners gewond door vuurwerk, mensen die liever hun werk zonder brandwonden of oogletsel zouden doen. De partij van law and order wil hen beschermen, maar er klinkt ook een andere stem: "Met de verkoop van vuurwerk verdien ik vier tot vijf maanden omzet."

Dus, wat weegt zwaarder in deze afweging? Een paar maanden inkomsten voor de ondernemer, of de levens van gewonden, doden, verminkte vingers, blinden en trauma’s bij hulpverleners? Is dat de prijs die we bereid zijn te betalen voor onze jaarlijkse knaltraditie?

Laten we eerlijk zijn: vuurwerk is geweldig. Het is kleurrijk, spannend en zorgt ervoor dat je burenkat wekenlang onder de bank zit. Maar het heeft ook een keerzijde: doden, letsels, vernielingen en oplopende zorgkosten. Alsof we collectief hebben besloten dat één avond knallen belangrijker is dan de langdurige kosten van ziekenhuiszorg, verzekeringsclaims en de trauma’s van hulpverleners. En de doden.

En nu? We hebben de vrijheid om vuurwerk te verkopen en het zelf af te steken. Maar de VVD moet een keuze maken: beschermen we de ondernemer, de hulpverlener, of de consument? Of doen we gewoon wat we altijd doen, en zeggen we: "Ach, het is maar één avond per jaar. En die vingers... die groeien toch wel weer aan?

Zeg jij: ''Naar mannetje: helm op, bril op handschoenen aan; vooruit rakkers, naar buiten!’’

Elon Musk en de digitale gijzeling>