Twee kippen in Doetinchem.

Ed Tabé woonde al jaren in Doetinchem en wandelde elke dag langs de Wereldwinkel aan de Hezeenstraat. De etalage had altijd zijn nieuwsgierigheid gewekt, vol met kleurrijke spullen uit verre landen. Maar op een dag, midden in zijn dagelijkse wandelronde, viel zijn oog op iets bijzonders: twee kippen! De ene was klein en vrolijk, de andere groot en slank, vervaardigd uit plaatijzer. Ze stonden daar, perfect naast elkaar, en Ed Tabé dacht meteen: "Die neem ik morgen mee naar huis."

De komende dagen bleef hij bij de etalage stilstaan, steeds in gedachten verzonken: "Morgen koop ik ze." Uiteindelijk besloot hij het te doen en kocht hij de twee metalen kippen voor in huis.

Thuis begon Ed meteen naar een geschikte plek te zoeken voor zijn nieuwe aanwinsten. Na wat rondkijken koos hij ervoor om ze naast de tv te zetten, zodat hij altijd een oogje op zijn nieuwe 'vrienden' kon houden. Tevreden ging hij slapen, overtuigd van zijn goede keuze.

Maar toen… midden in de nacht hoorde hij vreemde geluiden. Was het gekakel? En… iets wat klonk als tikken? Hij schrok wakker en luisterde nog eens goed. Het leek wel alsof de kippen tot leven waren gekomen! Stilletjes sloop hij naar de woonkamer en ontdekte tot zijn verbazing dat de metalen kippen onrustig heen en weer schommelden. Hoe kon dit?

De dagen die volgden, bleef Ed Tabé onrustig. Telkens als hij de kamer inkwam, leek het alsof de kippen iets tegen hem wilden zeggen. Na vier dagen van gekakel besloot hij het anders aan te pakken. Hij zette de ene kip in de keuken en de andere in de gang. En wonder boven wonder, het werkte! De rust keerde terug.

Maar de volgende ochtend stond de lange kip weer naast de kleine, precies zoals Ed Tabé ze had gekocht. En zo keerde de stilte weer terug.

Zeg jij: "Sodadrinker: te veel gedronken? Maf Kees."

John E Tabé


Krimpflatie: Asociale strijd tegen de consument >