Elon Musk en de digitale gijzeling
John Tabé hakt door:
Elon Musk wordt wakker, neemt een slok van zijn mars-watertje en denkt: "Vandaag zet ik de cloud even uit." Gewoon, omdat hij dat kan.
In Den Haag tuimelt de minister-president achterover in zijn stoel, terwijl zijn ambtenaren krijsend over een niet-functionerende Google Drive heen buigen. Frankrijk, ontzield en ontworteld, staart wezenloos naar lege bakkersvitrines, geen croissant. In Duitsland trilt een ambtenaar als een bezetene, zijn handen zoekend naar een stof verzilverde faxmachine, terwijl een moedeloos zuchtende Angela Merkel, hoewel gepensioneerd, zich opoffert en fronst naar een vastgelopen Windows XP-laptop.
Op de achtergrond galmt de stem van Mark Rutte, die zijn handen in de lucht gooit en naar de horizon staart. “Gaaf landje!” roept hij met een cynische glimlach. ”Mieters.”
Wereldwijd giert de paniek door de hallen van overheden en multinationals. Banken, als machteloze reuzen. Het internet, dat onzichtbare web dat hun bestaan bond, is een zwart gat geworden. IT-afdeling grijpt wanhopig naar hun laatste redmiddel: “Heb je ‘m al uit en aan gezet?” De digitale wereld is afgesloten. Al je gegevens, al je geheimen, je privéleven, je medische dossiers, je bankgegevens, alles is plotseling verdwenen. Er is geen bewijs meer van wie je bent, van wat je hebt gedaan. Hoe bewijs je nu nog dat je bestaat?
En dan het volk. Netflix stopt met streamen. Spotify speelt uitsluitend Amerikaanse volksliederen. Je telefoon meldt: “iCloud is tijdelijk niet beschikbaar, probeer later opnieuw. ”Influenceren kunnen geen selfies meer uploaden en worden gedwongen... een boek te lezen.
Ondertussen zit Elon in zijn zelfrijdende Tesla, nippend aan een kopje espresso, terwijl hij gniffelt: “Power is fun.”
Maak jouw eigen website met JouwWeb