Sociale platforms: de digitale dictators van onze tijd

Sociale platformen hebben zich als een parasiet in ons leven genesteld, of we dat nu willen of niet. Wat ooit begon als een onschuldige manier om babyfoto's te delen, is uitgegroeid tot een monster dat onze gedachten en handelingen in zijn greep heeft. Bedrijven zoals Meta en X (voorheen Twitter) zijn geen onschuldige gastheren meer; zij zijn de digitale dictators die bepalen wat wij mogen denken, zeggen en doen. Kritiek? Weg ermee. Humor? Alleen als zij erom lachen, anders wordt je account geblokkeerd.

Dit alles gebeurt niet per ongeluk. Dit is geen vergissing, geen “oeps, we hebben iets verkeerd gedaan”. Nee, dit is een systematische aanval op onze vrijheid van meningsuiting, zorgvuldig verpakt in een glimmend 'gratis platform'. De leus van deze platformen, "vrijheid voor iedereen" klinkt inmiddels zo absurd als een belastingparadijs voor de gewone man. De enige vrijheid die zij ons bieden, is de vrijheid om hun zakken met een glimlach te vullen.

Maar het zijn niet alleen de platformen zelf die deze digitale dictatuur handhaven. Waar blijven de overheden? Waarschijnlijk zitten zij te vergaderen over de "digitale toekomst", terwijl onze gegevens als snoepjes worden verzameld. Mijn gegevens, jouw gegevens, onze gegevens worden gemolken alsof het melkkoeien zijn in een farmaceutisch lab. Ze weten alles van je: wat je eet, waar je slaapt, en zelfs je diepste geheimen, ja, zelfs hoe je sokken ruiken. En wat krijg je daarvoor terug? Een schijnveiligheid en advertenties die je stalken tot in je dromen. Ze noemen het een “dienst”, maar het is digitale slavernij, verpakt in een mooi jasje van "gratis toegang en je krijgt er heel veel voor terug".

En het wordt nog erger. Terwijl we ons blijven verleiden door de beloften van deze platforms, kunnen ze zelfs de toegang tot onze eigen gegevens ontzeggen. Ja, je eigen gegevens, je leven, je identiteit! Maar de sleutels? Die houden ze stevig vast. En nee, je krijgt ze niet terug. Ze geven je niet eens de kans om terug te kijken naar die ene gênante foto van je tienerjaren. Als je dacht dat je veilig was in je digitale schuilplaats, denk dan nog eens goed na. Er zijn talloze gevallen van mensen die gechanteerd werden met hun eigen privégegevens. Dit is de koude werkelijkheid. Terwijl de platformen lachen, met een glimlach die breder is dan hun smiley-emoties, zit jij vast in hun digitale gevangenis, waar je privacy niet meer bestaat en je gegevens het enige zijn dat telt. Dit is geen “innovatie”, dit is digitale roof, en wij lopen allemaal recht in de val.''

Zeg jij: ''Bitcoin likker'': ‘’Ik snap er niets van. Jij praat wartaal, zeikerd.’’

John E Tabé

Roland Plasterk verzameld dames slipjes >