Krimpflatie beeld 4366 Kamagurka

Krimpflatie: Asociale strijd tegen de consument

Ik word opgelicht. Glashard, zonder enige schaamte. Krimpflatie is geen slimme strategie; het is een berekende vorm van diefstal. Minder product, dezelfde prijs, en ik? Ik betaal netjes. Bedrijven lachen in mijn gezicht terwijl ze stiekem verkleinen, schrappen en snijden. Ze rekenen erop dat ik te onoplettend of te laks ben om het te doorzien. En verdomme, ze hebben gelijk.

Elke keer als ik het merk, is het weer hetzelfde verhaaltje. Mijn wasmiddel raakt sneller op, mijn koekjesdoos is halfleeg en mijn frisdrankfles krimpt. "Duurzamere verpakking," zeggen ze. "Verbeterde receptuur." Onzin. Dit is pure misleiding, verpakt in mooie praatjes. En ik? Ik laat me bestelen. Ik zie het, ik weet het, maar ik doe niets.

Ik sta erbij als een willoos schaap, terwijl ze mij en miljoenen anderen langzaam uitkleden. Ik had nee kunnen zeggen. Ik had merken kunnen boycotten. Ik had mijn koopgedrag kunnen veranderen. Maar nee, ik mopper, tel tot tien en geef toe aan hun trucs. Wéér koop ik die waardeloze verpakking.

Ik ben kritiekloos, makkelijk te manipuleren en vaak gevoelloos voor rechtvaardigheid. Ik blijf kopen, ook al krijg ik stiekem minder voor mijn geld. Ik ben geen partij voor het sluwe bedrijfsleven dat mij keer op keer in slaap sust. En toch, ondanks alles, blijf ik deze gekte in stand houden. Ik verdien het om opgelicht te worden.

Zeg jij: "Maffe klei likker: Mee eens, zeikerd."

John E Tabé.

DeepSeek en America First >