stock.jpg

Sociale media waar het vrije woord vrij kunnen circuleren, is een leugen.

Sinds Donald Trump in januari president werd, merk ik hoe sociale mediaplatforms steeds nadrukkelijker proberen mijn blik te sturen. Ze overspoelen me met rechtse politieke inhoud en aanbevelingen om extreemrechtse figuren te volgen, zonder dat ik erom vraag. De opties om dit te blokkeren zijn vaak goed verborgen of zelfs helemaal niet beschikbaar. Het voelt alsof ik geen keuze heb, alsof de platforms voor mij beslissen wat ik moet zien.

Wat me misschien nog meer irriteert, is hoe inhoud van linkse partijen en stemmen lijkt te verdwijnen. Het is niet zo dat ik die niet zoek; ze worden simpelweg minder zichtbaar gemaakt. Ondertussen word ik via een subtiele, maar onmiskenbare route geleid naar rechtse alternatieven. Het is alsof de algoritmes bewust zijn aangepast om een politieke voorkeur te bevoordelen. Dit gaat niet meer over neutrale technologie, dit is manipulatie.

De belofte van sociale media als open platformen, waar ideeën vrij kunnen circuleren, voelt als een leugen. De controle die ik dacht te hebben, blijkt een illusie. Wat ik zie, wordt bepaald door onzichtbare systemen die niet in mijn belang lijken te handelen, maar in dat van een specifieke politieke agenda. Het maakt me boos én wantrouwend. Als deze platforms zo diep kunnen ingrijpen in wat ik consumeer, hoe vrij ben ik dan nog om mijn eigen mening te vormen?

Zeg jij: ''hooi roker'': ‘’Recht heeft altijd voorrang. Zeikerd.’’

John E Tabé.

De digitale dictators van onze tijd >