1. 1915

William John Schlechter *4 april 1915 Donggala Sulawesi, †23 oktober1973 Doetinchem  ondernemer
∞Jeanette Charlotte Randwijk, 27 juni 1929 Salatiga Java; †17 januari 2015 Terborg; verpleegster

Robert en zijn zus Selina zijn geadopteerd door Heinrich Jacob Schlechter. Zoon en dochter van Adeline Alison Maidman. De vader van Robert en Selina is een inlander, afstammeling van de Siregar-clan. Siregar-clandorp ligt aan de rand van het Tobameer, Noord-Tapanuli Sumatra.
Volgens de geschiedenis van de Batak-genealogie is Toga Siregar de vierde generatie afstammelingen van Siraja Batak. Toga Siregar is de  jongste afstammeling van de koning van Lontung.

Deze merkwaardige achternaam is van vroegmiddeleeuwse Engelse oorsprong, en is een variant van de meer bekende Maidman, zelf een beroepsnaam voor een bediende in dienst van een (jonge) vrouw, of in een klooster. De afleiding is van het Middelnederlands (1200 - 1500) "maid(en)", met "man", en de achternaam verschijnt voor het eerst in het laatste deel van de 13e eeuw. Andere vroege voorbeelden zijn: Robert Maideman (Sussex, 327) en William Maideman (Surrey, 1332). Functie beschrijvende achternamen duidden oorspronkelijk op het eigenlijke beroep van de naamdrager en werden later erfelijk. Het is ook mogelijk dat Maidman (en zijn varianten Maidment en Maitment) is ontstaan als bijnaam voor een bijzonder ridderlijke heer, een die vooral aandacht heeft voor de verlangens van jonge vrouwen. Opnamen van de achternaam uit Engelse kerkregisters omvatten de doop van Elizabeth, dochter van James en Elizabeth Maidment, in St. Mary Mounthaw, Londen, op 19 april 1749. James Maidment (1795 - 1879), een bekende Schotse antiquair, en auteur van het waardevolle werk "Dramatists of the Restoration" (1877), wordt genoemd in het "Dictionary of National Biography". Een wapenschild dat aan de familie wordt toegekend, is een azuurblauw schild met drie groene laurierglijders op een gouden chevron tussen drie eigenlijke duiven, waarbij de Crest een dexterarm is die per bleek ingesprongen azuurblauw en goud is gehuld, geboeide zilver, de hand die een duif grijpt als in de armen. De eerste geregistreerde spelling van de familienaam blijkt die van Richard Maydenemon te zijn, die werd gedateerd 1275, in de "Subsidy Rolls of Worcestershire", tijdens het bewind van koning Edward 1, bekend als "The Hammer of the Scots", 1272 - 1307. Achternamen werden noodzakelijk toen overheden de personenbelasting invoerden. In Engeland stond dit bekend als Poll Tax. Door de eeuwen heen zijn achternamen in elk land zich blijven "ontwikkelen", wat vaak leidde tot verbazingwekkende varianten van de oorspronkelijke spelling.

3. 1857

Adeline Alison Maidman *14-7-1857 Singapore; †31-7-1912 Batavia.
∞Heinrich Jacob Schlechter *1862 Essen a/d Ruhe Duitsland. †1917

Foto's: 1898 Batavia Meester Cornelis

Adeline Alison Maidman leefde daarvoor te Padang samen met een inlandse man van wie zij twee kinderen kreeg;
Selina Siregar -Maidman -Schlechter; geboren op 5-4-1882 te Padang en op 26-8-1893 de naam Schlechter; overleden op 31-01-1963; Stiefdochter van Heinrich Jacob Schlechter;  ∞Seline trouwt met Louis Carl Helmuth Trense,

Robert Siregar -Maidman -Schlechter *9-04-1889 Tandjoeng Padang Sumatra en op 26-08-1893 naam Schlechter; †23-08-1956 te Batavia / Djakarta Java; Stiefzoon van Heinrich Jacob Schlechter.

5. 1794
Richard Robert Maidman *9-6-1794 Natal Sumatra;  pakhuismeester

∞Letitia Agatha Nias Sumatra

Op de inwonerslijst van Tapanoeli Sumatra’s teNatal, 1832 en Padang. Koopman. Geboorteaangifte op 9-9-1833 zoon Arthur. Verbleef in 1835 en begin 1836 in Bengalen als pakhuismeester van het civiele gouvernements pakhuis te Padang. 1838-1847, waarnemend civiel gezaghebber. 1848-1852 civiel gezaghebber. 1853-1854 te Aijer Hadjie, zuidelijke afdeling van Padang eervol ontslag uit ’s-lands dienst met recht op pensioen 5-10-1855, van 900 gulden per jaar. 19-1-1856 op de inwonerslijst van Padang van 1856 tot 1867; overleden te Padang 14-8-1867. Trouwt te Padang op 30-5-1844, ondertrouw op 11-5-1844235 met Letitia Agatha (inlandse vrouw), geboren te Nias omstreeks 1799, 45 jaar. Zijn erkende en door het huwelijk van hun ouders gewettigde kinderen, ex matre de Niasse vrouw letitia Agatha: negen kinderen.

Richard Robert Maidman , geb. Natal 9 juni 1794, assistant te Natal (1811), 230 op de inwonerslijst van Tapanoeli (Sumatra’s Westkust) (1830-1831), Natal (Sumatra’s Westkust) (1832) en Padang (1833-1834), koopman (9 sept. 1833), verbleef in 1835 en begin 1836 in Bengalen,  pakhuismeester van het civiele gouvernements pakhuis te Padang (1838-1847), wnd. civiel gezaghebber (1848-1852) en civiel gezaghebber (1853-1854) te Aijer Hadjie (Zuidelijke Afdeling van Padang), eervol ontslag uit ’s-lands dienst met recht op pensioen 5 okt. 1855, pensioen van 900 gulden per jaar 19 jan 1856,  op de inwonerslijst van Padang (1856-1867), overl. Padang 14 aug. 1867, tr. Padang 30 (ondertr. ald. 11) mei 1844 LETITIA AGATHA (NIASSE VROUW), geb. Nias omstr. 1799.

Zijn erkende en door het huwelijk van hun ouders gewettigde kinderen (ex matre de NIASSE VROUW LETITIA AGATHA):

1. MARIJ ANNE MAIDMAN, geb. Tapanoeli 17 nov. 1819 en ged. Fort William236 (Calcutta) 27 maart 1836, overl. Padang 14 okt. 1891.

2. ELISABETH FRANCIS MAIDMAN, geb. Tapanoeli 7 juni 1821 en ged. Fort William 27 maart 1836, overl. Padang 18 sept. 1891.

3. EMILIJ CATHERINE MAIDMAN, geb. Tapanoeli 23 sept. 1826, overl. Padang (ondertr. ald. 18 dec. 1847) 15 jan. 1848 JOSEPH ADAM KOOPMANS, geb. Bolsward 5 dec. 1809, sergeant-majoor der infanterie O.I.L., wnd. commies-ontvanger bij de inkomende en uitgaande rechten te Aijer Bangies (Sumatra’s Westkust), alsmede haven, pakhuismeester (1841-1843), idem in de residentie Tapanoeli (1844-1847), pakhuismeester te Padang (1848-1854), algemeen brandspuitmeester te Padang (1854-1855), twee jaar verlof naar Nederland 26 nov. 1854 na terugkeer van verlof pakhuismeester te Padang (1859), eervol ontslag 24 juni 1859,  eigenaar van de schoeners “Betje” en “Emelie” (1864), meesterdiploma van de loge La Charité te Amsterdam, mede-oprichter en thesaurier van de loge MataHari te Padang zn. van Adam Isac Koopmans en Rachel Salomons van Straten.

8. 1701
Richard Maidman *6-3-1701 Titchfield Hampshire x Ann Robinson, Portsea St. Mary’s 1733-1775

kinderen: William Maidman, * Portsmouth, 22-2-1725, +1-12-1754, Wimborn, Dorset; Richard Maidman Esq 1731 *Crubthorne, Titchfield

Tijdens de Middeleeuwen, toen mensen niet in staat waren om te lezen of te schrijven, waren tekens nodig voor alle visuele identificatie. Gedurende enkele eeuwen waren de straten van de stad in Groot-Brittannië gevuld met allerlei soorten borden, openbare huizen, handelaars en zelfs particuliere huiseigenaren vonden ze nodig. Dit was een tijd waarin er geen genummerde huizen waren en een adres een beschrijvende uitdrukking was die gebruik maakte van een handig oriëntatiepunt. In deze tijd ontstonden wapenschilden, om de praktische reden dat mannen zwaar bewapend ten strijde trokken en moeilijk te herkennen waren. Het werd de gewoonte voor hen om hun helmen te versieren met opvallende toppen en hun schilden te beschilderen met dieren en dergelijke. Wapenschilden begeleidden de ontwikkeling van achternamen en werden op dezelfde manier erfelijk.

Samuel Sabin sergeant 1640 - 1699

Woonde in Rehoboth; getrouwd met Mary Billingron 20 november 1663. Hij was sergeant in de compagnie van kapitein Samuel Gallope "in kruistocht tegen Quebec", 1690. Hij is overleden 1699

Samuel Sabin diende in de Oorlog van koning Filips en in de expeditie van de Phip naar Quebec in 1690. De Sabin(e) achternaam, gevonden in oude Engelse archieven, komt niet voor bij de Hugenots.

De familie van Mary Billington wordt genoemd in "Mayflower Families Through Five Generations, Vol Five, Edward Winslow and John Billington" Publ door General Society of Mayflower Descendants: 1991, p 42, hierna, Hodge, als volgt: Deze familie woonde in Rehoboth, waar Samuel Sabin planter en molenaar werd genoemd. Hij diende in de Oorlog van koning Filips en in de Phips-expeditie naar Quebec in 1690. Het testament van Samuel Sabin van Rehoboth, geschreven op 14 juli 1690 "opgeroepen tot oorlog tegen de Fransen", werd gepresenteerd op 16 oktober 1699. Daarin werden zijn vrouw, zonen Samuel en Israël genoemd om het onroerend goed te hebben, daus. Mercy en Sara hebben elk drie pond, en hetzelfde bedrag aan de jongste dau. bij haar huwelijk. De zoon Samuel werd samen met zijn moeder benoemd tot executeur, maar in een lange schriftelijke overeenkomst deed Samuel afstand van het executeurschap ten gunste van het bestuur door zijn broer Israël en moederweduwe Mary Sabin. De overeenkomst beschreef onroerend goed in het landgoed geërfd van "grootvader William Sabin" en land gekocht van "oom John Martin". John Kingsley was een van de borgen in het beheer van het landgoed. Op 1 augustus 1707 voegde Mary Sabin van Rehoboth zich bij haar zussen Elizabeth Patte, Dorcas May en Mercy Martin, de vrouw van John Martin, om hun rechten op het Middleboro-land van hun overleden vader, Francis Billington, "voor de liefde" over te dragen aan hun nicht Desire Billington, d / o hun broer Isaac.

"Deze familie woonde in Rehoboth, waar Samuel Sabin planter en molenaar werd genoemd. Hij diende in de Oorlog van koning Filips en in de Phips-expeditie naar Quebec in 1690. Het testament van Samuel Sabin van Rehoboth, geschreven op 14 juli 1690 "opgeroepen tot oorlog tegen de Fransen", werd gepresenteerd op 16 oktober 1699. Daarin werden zijn vrouw, zonen Samuel en Israël genoemd om het onroerend goed te hebben, daus. Mercy en Sara hebben elk drie pond, en hetzelfde bedrag aan de jongste dau. bij haar huwelijk. De zoon Samuel werd samen met zijn moeder benoemd tot executeur, maar in een lange schriftelijke overeenkomst deed Samuel afstand van het executeurschap ten gunste van het bestuur door zijn broer Israël en moederweduwe Mary Sabin.

Er is nog veel niet bekend over William Sabin van Rehobeth. Onder de details die nog steeds in twijfel worden getrokken, zijn zijn afkomst, geboorteplaats, geboortedatum, sterfdatum, begraafplaats en de naam van het schip waarop hij naar Noord-Amerika emigreerde. Deze worden allemaal betwist. Als men op internet zoekt naar "William Sabin van Rehobeth" vindt men allerlei tegenstrijdige informatie en meningen. Wat niet ter discussie staat, is dat hij in de eerste helft van de 17e eeuw naar Massachusetts emigreerde, een van de oprichters was van Rehobeth, Massachusetts, en twee keer getrouwd was en minstens 20 kinderen verwekte. In het parochieregister van Titchfield, Hampshire, Engeland staat de volgende vermelding: "Oktober 1609. Gedoopt. William Sabin de xi daye."
Dit wordt vaak beschouwd als een registervermelding over  William Sabin van Rehobeth. Het zou best kunnen. De registervermelding noemt de ouders echter niet.

Achternaam: Sabin

Deze interessante en ongewone achternaam is van Oudfranse oorsprong, geïntroduceerd in Engeland na de Normandische verovering van 1066. De achternaam is afgeleid van de Oudfranse mannelijke voornaam "Sabin" of de vrouwelijke "Sabine", van het Latijnse "Sabinus", "Sabina", lid van de Sabijnse stam, een oud volk van Italië waarvan de naam van onzekere oorsprong is. De mannelijke naam werd gedragen door minstens tien vroege heiligen, maar de vrouwelijke vorm was populairder in Engeland in de Middeleeuwen. St. Sabinus, een 4e-eeuwse bisschop van Spoleto, en St. Sabina, een Romeinse matrone die onder Hadrianus de marteldood stierf, zorgde voor het voortbestaan van de naam. "Sabina" (zonder achternaam) wordt vermeld in de archieven van St. Benet van Holme, Norfolk (1286). De achternaam wordt voor het eerst vermeld in de vroege helft van de 13e eeuw (zie hieronder) en heeft vele verschillende spellingen, variërend van Saben, Sabban en Sabine tot Sabie en Saby. John Sabine wordt genoteerd in de Hundred Rolls of Cambridgeshire (1279).    

Naam: Knight

Dit is een middeleeuwse statusnaam van de Olde English pre 7e eeuw "criht", wat jongen, jeugd of dienende jongen betekent, later uitgebreid tot een pachter die verplicht was om zijn heer te dienen als een bereden soldaat en daarom een man van enig belang en substantie. Nog later, met de veranderingen in de sociale structuur van het middeleeuwse Engeland, betekende de term "ridder" (Middelnederlands "knyghte") een eervol landgoed dat door de koning werd toegekend aan mannen van adellijke afkomst die hem goed hadden gediend. De "Ridders" van vandaag stammen echter veel vaker af van een dienaar in het huishouden van een ridder of van iemand die de rol van een ridder speelde in een middeleeuwse optocht of de titel won in een of andere vaardigheidswedstrijd. Vroege opnamen van de achternaam uit deze bron zijn: Walter le Knit (1200, Oxfordshire), William Knight (1221, Worcestershire) en John Knyght (1275, Suffolk). Meer dan vijftig wapenschilden zijn toegekend aan deze illustere familie, een van de vroegste is die toegekend aan Thomas Knight of Hol, Northampton, in 1546. 

15. 1515 
John Knight III *1515 +8-9-1560 Romsey, Hampshire
xKatherine Wild, 1510 Romsey

xJone Searle 1515-1560

18. 1410
Sir William Mortimer Knight Jr. 1410-+9-1-1498 Effingham, Surrey
xEleanor Iwardly) 1412 Worcestershire

digital.library.adelaide.edu.au/dspace/bitstream/2440/127004/1/Bailey2020_PhD.pdf 

cris.winchester.ac.uk/ws/portalfiles/portal/2498292/Stockdale_PhD.pdf

Mortimer: Mannen van de Moerassen

De oorsprong van de achternaam Mortimer gaat duizend jaar terug tot het elfde-eeuwse Normandië. Tegen die tijd had het dorp Mortemer-sur-Eaulne zich ontwikkeld in de regio Pays de Bray in Normandië, tussen de historische steden Rouen en Amiens. Het oud-Franse woord'bray' betekende een moeras of moeras, terwijl de plaatsnaam Mortemer ook van een dergelijke beschrijving is afgeleid. Het Latijnse woord 'mort', wat sterven betekent, gecombineerd met het oude Franse 'mer', voor meer of zee, kan worden vertaald als 'dood water' een poëtische beschrijving van het stilstaande water van het moerasgebied van de Pay de Bray. Mortemerkasteel werd gebouwd in 1020, en tegen 1054 was in handen gekomen van Roger Fitz Ralph, een Normandische ridder. Fitz betekende zoon, en als zoon van Ralph de Warenne was Roger verre verwant aan Willem Hertog van Normandië. Zijn moeder Béatrice de Vascoueil was blijkbaar een nicht van de grootmoeder van de hertog van vaderskant, hertogin Gunnor.

De Noormannen waren oorspronkelijk de "Noorderlingen" uit Scandinavië, afstammend van de Vikingen die Europa in de acht tot tiende eeuw overvielen. Een machtig Vikinghoofd genaamd Rollo voerde invallen uit langs de Franse kust. Bij een dergelijke inval ontvoerde hij een jonge Britse edelvrouw Poppa van Bayeux en trouwde met haar op de Viking-manier. Hij keerde uiteindelijk terug naar de regio om zich permanent te vestigen en richtte een apart graafschap op in Noord-Frankrijk. Rollo stichtte de lijn van hertogen van Normandië en is een voor ouder van alle latere koninklijke huizen. De Noormannen bekeerden zich al snel tot het christen domen namen Frankische gebruiken over, waardoor ze een onuitwisbare stempel op de regio drukten. Ze transformeerden Normandië door prachtige kerken, abdijen en kastelen te bouwen, waaronder het kasteel van Mortemer. De middeleeuwse Mortimers stamden uiteindelijk af van Vikingen en leken hun oorlogszuchtige aard te hebben geërfd.

Mortimer Oorsprong

Elfde eeuw Normandië en het begin van een tijdperk. De Franse koning Hendrik lanceerde een invasie van Normandië in 1054, gesteund door zijn broer Odo. Odo richtte zich op het Normandische graafschap Évreux en viel Oost-Normandië binnen, gesteund door de Franse graven

Renaud van Clermont en Gwijde van Ponthieu. Samen plunderden ze het platteland en richtten ze wijdverspreide verwoestingen aan. Terwijl hertog Willem van plan was de verdediging van Normandië tegen Hendrik te leiden, stuurde hij een geallieerd leger om Évreux te ontzetten, geleid door Robert van Eu, en ondersteund door Roger Fitz Ralph en Walter Giffard.

20.1350

Sir Ralph Mortimer Knight 1350-1391 Nottingham
xFaith Dickinson, 1366, Rotherham, Yorkshire †21-4-1431 Effingham, Surrey

www.geneajourney.com/mortimr.html#roger1 

Roger de Mortimer, 1st Earl of March, door zijn huwelijk kon hij zijn bezittingen uitbreiden tot in de Welsh Marches (Ludlow Castle), en in Ierland. In 1318 werd hij lid van de oppositie tegen Edward II en zijn gunstelingen, vooral tegen Hugh le Despenser. Hij moest zich in 1322 aanbieden bij de koning te Shrewsbury en werd gevangen genomen. Hij kon ontsnappen naar Frankrijk. Aan het Franse hof ontmoette hij, Isabella van Frankrijk, de echtgenote van Edward II van Engeland, en de twee werden minnaars. Door het schandaal diende het paar naar Vlaanderen te vluchten en bereidde een invasie in Engeland voor. Zij ontscheepten in Suffolk en verdreven samen met Hendrik van Lancaster de Despensers en koning Edward II. Zij doodden de Despensers en namen de koning gevangen en zetten hem af. Het koppel zou ook verantwoordelijk zijn voor de moord op de koning in 1327. Na de machtsovername door Edward III werd Roger gevangen genomen, aangeklaagd wegens machtsovername en verraad van de koning en in 1330 opgehangen in Tyburn. Zijn bezittingen werden door de kroon geconfisqueerd, geboren op 25-04-1287, overleden op 29-11-1330 te Tyburn, begraven te Wigmore Abbey. Gehuwd in 1301 met: 6062111. Joan de Geneville.

Roger Mortimer (1287-1330) leidde de opstand tegen de hopeloos onhandige Edward II. Mortimer ging echter te ver; hij speelde een belangrijke rol bij de barbaarse moord op Edward II (nadat de koning tot troonsafstand was gedwongen) en hoewel hij standaard als 'regent' regeerde vanwege zijn overspelige affaire met koningin Isabella, werd zijn vergunning om te regeren door andere edelen van de opstand al snel overbelast en ze lieten 

Edmund de Mortimer, 2nd Baron of Wigmore. Als tweede zoon was Edmund voorbestemd voor een kerkelijke loopbaan en studeerde hij aan de universiteit van Oxford.
Door de plotselinge dood van zijn oudste broer, Ralph, in 1276, werd hij erfgenaam van de familiebezittingen. In 1282 keerde hij terug als de nieuwe baron Mortimer van Wigmore en raakte onmiddellijk betrokken in de politieke kwesties van Wales. Samen met zijn broer Roger, John Giffard en Roger Lestrange beraamde hij een plan om Llywelyn de Laatste te laten vallen. Mortimer zond een boodschap aan Llywelyn om hem te melden dat hij hem ter hulp kwam, maar Lluwelyn werd in een hinderlaag gelokt en gedood.

24.1233

Sir Roger de Mortimer, 1st Baron Mortimer; Sir Leix
III, Lord of Wigmore Roger de Mortimer, ld Roger de Mortimer *1233 in Cwmaron Castle, Radnorshire, Wales. +26-10-1282 in Kingsland, Herefordshire, Sir Roger de Mortimer, 6e Lord Wigmore, Constable van clun & Herford Castles Sheriff van Herefordshire; Heer van Kerry en Cydowain, kapitein-generaal van de Marken
∞Maud de Braose *1226 Bramber Castle, Breconshire, Wales +20 maart 1301

Sir Roger de Mortimer, 1st Baron Mortimer of Wigmore, beroemde en beloonde ridder van Wigmore Castle in Herefordshire. Roger was een trouwe dienaar van koning Hendrik II van Engeland. Soms was hij een vijand en soms een bondgenoot van de laatste prins van Wales, Llywelyn ap Gruffydd (the Last). In 1256 leverde Roger een gevecht met Llywelyn toen deze zijn Lordship te Gwrtheyrnion (Rhayader) aanviel. Beiden bleven strijd voeren totdat zij beiden in 1282 overleden. Zij waren beide een kleinzoon van Llywelyn ab Iorwerth. Mortimer vocht aan de zijde van de koning tegen de rebellerende Simon de Montfort, 6th Earl of Leicester. In 1264 verloor hij bijna zijn leven tijdens de Battle of Lewes toen hij tegen Montfort’s manschappen vocht. In 1265 hielp zijn echtgenote, Maud de Braose, bij een reddingsoperatie voor Prins Edward (Edward I van Engeland). Roger en de prins sloten hierop een bondgenootschap tegen Simon de Montfort. In augustus 1265 werd het leger van Simon de Montfort aan drie zijden door de manschappen  van Roger omringd nabij de River Avon.

25. 1195

Ralph, Roger de Mortimer 1st Baron la Zouche II *7-9-1195 Wigmore, Herefordshire †6 -8-1246 Wigmore Abbeym
∞Gwladus de Galles,  *1205, Caemarvonshire Cymru, Wales +1251, Windsor, Berkshire.

Sir Ralph de Mortimer, 5th Baron Mortimer, volgde zijn broer op vóór 23-11-1227, bouwde in 1240 de kastelen Cefnllys en Knucklas, geboren vóór 1198, overleden vóór 02-10-1246. Gehuwd:  Gwladys Ddu (the Dark), begeleidde waarschijnlijk haar broer Dafydd ap Llywelyn naar Londen in 1229, geboren in circa 1205 te Gwynedd, Wales, overleden in 1251 te Windsor, Berkshire. Gehuwd (1) circa 1215 met Reginald de Braose, Lord of Brecon and Abergavenny, overl in 1228, zoon van William de Braose, 7th Baron Abergavenny en Maud de St. Valery, Lady de la Haie. 

Hij maakte deel uit van een deputatie die in 1216 door koning Jan naar Willem de Briwere werd gestuurd, na zijn gedwongen aanhankelijkheid aan de baronnen tijdens hun bezetting van Londen, om zijn terugkeer naar de dienst van de koning te regelen, en in september 1217 was hij getuige van, te Lambeth, van de artikelen opgesteld tussen Hendrik III en Lodewijk van Frankrijk. In november 1227 gaf hij hulp voor het land van zijn broer Hugo en de koning nam zijn eerbetoon. In 1231 werd hij benoemd tot bewaarder van Clun Castle en eer tijdens het plezier, en in 1233, met de andere Lords Marchers, wisselde hij gijzelaars uit met de koning, en hij was aanwezig op 28 januari 1235/36 bij de bevestiging van Magna Carta in Westminster. In juni 1242 werd hij opgeroepen om de koning in Gascogne te hulp te komen. Hij trouwde in 1230 met Gladys (Gladusa) Duy, of donkerogige, dochter van prins Llewelyn ap Iorwerth door zijn tweede vrouw, Joan, onwettige dochter van koning John en weduwe van Reynold de Braose.

De Mortimer (geneajourney.com)

26. 1158

Roger de Mortimer Knight Lord of Wigmore *1158 in Wigmore, Herefordshire, †19-8-1214 Wigmore Abbey,
xIsabel de Ferriers *1166 in Oakham Hall, Rutlandshire †29 april 1252 in Lechlade, Faringdon, Gloucestershire.

Roger Mortimer, oudste overlevende zoon en erfgenaam van Hugo en Maud. Tijdens het leven van zijn vader verschijnt hij op de Pipe Roll als houder van terrae datae in Worcestershire en Salop. Hij was een weldoener van gloucester abbey, van Kington, St. Michael, Wilts, van Cwmhir, van Jumièges, en Saint-Victor-en-Caux. Tussen 1182 en 1189 getuigde hij in Rouen van een oorkonde van Hendrik II aan de monniken van Barbey (bisdom Bayeux). In 1191, op beschuldiging van samenzwering met de Welsh tegen de koning, werd hij gedwongen zijn kastelen op te geven en het land voor drie jaar te verlaten. In april 1194 was hij weer in Engeland en was getuige van een charter van Richard I, na zijn tweede kroning in Winchester. In 1210 dienden enkele van zijn ridders bij de invasie van de koning in Ierland.

Roger trouwde met Isabel, dochter van Walkelin de Ferrières, heer van Ferrières-Saint-Hilaire en heer van Oakham. Roger stierf voor 19 augustus 1214, nadat hij, met toestemming van de koning, zijn landerijen had afgestaan aan zijn zoon Hugo toen hij ziek werd en werd begraven in Wigmore.

In de tijd van de Normandiërs waren het betrekkelijk eenvoudige heren, en hun landgoederen verzekerden hen van een plaats in de derde of misschien wel lagere tweede rang van de adel. In het begin van de twaalfde eeuw veroverden ze een groot deel van Midden-Wales, Maelienydd, dat ze daarna als magnaten regeerden. Ze doodden of verblindden regelmatig Welshe prinsen die in de strijd waren betrapt en handhaafden de grens met geweld. Diplomatie was echter niet buiten hen, en een groot succes werd behaald toen een van de meest strijdende Mortimers, Roger (overleden 1215), het eigendom van Maelienydd voorgoed vestigde met Llywelyn de Grote 

Roger (Mortimer) van Mortimer (1158-abt.1214) | WikiTree GRATIS Stamboom

https://www.genealogieonline.nl/richard-and-charlotte-allen-cosby-ancestry/P30305.php

27. 1125
Hugh de Mortimer Lord of Wigmore *1125 in Chelmarsh, Bridgnorth +29-9-1181 in Cleobury Mortimer, Shropshire
∞Maud le Meschines, *1131 in Skipton-in-Craven, Yorkshire, +1190

Hugo noemt zijn vader Hugh Mortimer (ongeveer 1098-26 februari 1148) en grootvader van vaderskant in een oorkonde van bevestiging aan Saint-Victor-en-Caux. In 1144 initieerde hij de herovering van de Door de Welsh veroverde Marken na de dood van koning Hendrik I, waarbij hij Rhys ap Howel in 1145 gevangen nam, Meredith ap Madog in 1146 doodde en de eerste in 1148 verblindde.

Hugh trouwde en kreeg een zoon die ook Hugh heette. Hugh de Mortimer was een Normandische Engelse middeleeuwse baron, Heer van Wigmore Castle, Cleobury Mortimer en soms Bridgnorth, Bishop's Castle en Maelienydd Tijdens de anarchie van koning Stephen's regering was Mortimer een vurig royalist tot 1148. Dit kwam omdat Wigmore Castle van zijn vader was geconfisqueerd door koning Hendrik I.

Hij maakte wel heftig ruzie met zijn naburige Lords, meestal met Miles, graaf van Hereford, zijn zoon Roger en Josse de Dinant, heer van Ludlow.

Hugo was een van de baronnen die bezwaar maakte tegen de eis van Hendrik II voor de teruggave van koninklijke kastelen in 1155. Hendrik II lanceerde in mei 1155 een campagne tegen Hugo en belegerde tegelijkertijd zijn drie belangrijkste kastelen van Wigmore, Bridgnorth en Cleobury. Op 7 juli 1155 diende Hugo zich formeel in bij Hendrik II tijdens het Concilie van Bridgnorth. Hij mocht zijn eigen twee kastelen houden (hoewel Cleobury tijdens het beleg was verwoest), maar Bridgnorth keerde terug naar de kroon

Rond 1148 trouwde Hugh met Maud Le Meschin, dochter van William Le Meschin, heer van Skipton, Yorkshire, en Cecily de Rumigny. Mathilde was de weduwe van Filips Belmeis van Tong. Hun zoon. Roger Mortimer van Wigmore volgde zijn vader op als heer van Wigmore.

33. 998

Ralph -Rodulf -Ranulph-Raoul I De Warenne *998 Varenne, Bellencombre, Seine-Inferieure,Normandy; +1058/1074 in Varenne,Seine-Inferieure
∞Beatrice Rouen de Vascoeuil/de Saint Martin *1004 in Vascoeuil, Seine-Inferieure +1053 Normandy. Vader: Vautier de Saint Martin

Les châteaux forts du Talou – Château de Bellencombre (chateau-de-bellencombre.com)

Some Descendants of the WARENNE1 Family Related to George Washington 1st US President (ancestryregister.com)

Ranulf I de Warenne (998-1058) , is de vroegst gedocumenteerde patriarch van de Warren Family. Hij was een Normandische ridder - woonde in Castle de Warenne in Frankrijk. Hij had twee zonen; Rodulf, vader van de familie Warenne, en Roger van Mortimer , vader van de familie Mortimer. Hij kreeg land als bruidsschat buiten de muren van Rouen, bij Vascoeuil, (net ten oosten van Rouen en in het Pays de Caux. Het cartularium van de abdij van St. Amand bevat een record dat de identiteit van Roger bewijst, zoon van de bisschop, en die van zijn broer Ralph, als zonen van Hugo, bisschop van Coutances.

RODULF DE WARENNE ontleende zijn naam aan het gehucht Varenne (dept. Seine-InfÈrieure) aan het riviertje de Varenne in Normandië. Zijn afkomst is onbekend. Er wordt gezegd dat hij land bezat buiten de muren van Rouen onder Robert I, hertog van Normandië (overleden in 1035), en het Cartularium van de abdij van de Heilige Drie-eenheid op de Mont de Rouen bewijst dat hij een aanzienlijk gebied bezat aan beide oevers van de Seine stroomopwaarts van Rouen. Hij bezat ook land in Vascoeuil (dept. Eure), dat hij omstreeks 1053 schonk aan de abdij van St. Pierre de PrÈaux (b), en in het pays de Caux, ten noorden van Rouen, waar hij 4 kerken met tienden verkocht aan de Holy Trinity in 1059, en schonk een andere kerk, ook met tienden, in 1074. Hij trouwde met Beatrice, wiens moeder vrijwel zeker een zuster was van Gotmund Rufus DE VASCOEUIL, dochter van Tesselin, burggraaf van Rouen. Ze leefde omstreeks 1053.

Kinderen van Ranulph I de Warenne en Beatrice de Vascoeuil waren:
1. Ranulph II de Warenne geboren omstreeks 1012.; 2. Roger de Mortimer de Warenne *1030/32. zie hierboven.

DE WARENNE, Rodulf or Ralph I b. Abt 1001 Bellencombre, Seine-Maritime, France d. Aft 1074 Bellencombre, Seine-Maritime, France: Laidman families worldwide (one-name.net)

https://familytrees.genopro.com/Azrael/2582920/Mortimer-RogerDe-I136497.htm

https://familypedia.fandom.com/wiki/Ranulf_I_de_Warenne_(998-1058)

The Origins of the Warenne Family – History… the interesting bits! (historytheinterestingbits.com)

34. 970
William (Earl) Gautier de Warenne, Guillaume de Varennes, de Saint-Martin
*970 Varennes; -+1020/55 Normandie
xBéatrice de Torta *980;  xBeatrice de Crepon *980 +100. 

William (Earl) de WARENNE, ou Guillaume de VARENNES ,(de Saint-Martin) De Varennes : Family tree by Alain FOULLON (foullon) - Geneanet

https://familypedia.fandom.com/wiki/Warenne_Family_Ancestry

35. 950
Gautier de Warenne, /Raoul de Verennes, baron Seine-Maritime, Haute Normandië, *950 Varennes, Bellencombre +1020 Varenne, Seine-Maritime, Haute Normandië
∞Emma deTorta do Pont Audemer, de Varenne, comtesse, *circa 960 Normandy, France +04-11-1022 Bellencombe, Seine Inferieure, France.

Guillaume de Varenne (ca 950 - ca 1020) huwde in 995 met Emma Torta (*ca 960  +4 nov. 1022), nicht van Gauthier of Vautier (Waltherius, Gallerius) Torta (7 juli 941), bisschop van Parijs in 936, prelaat van groot karakter hoewel half geestelijke omdat hij kan lezen maar niet schrijven, kanselier van Hugo de Grote (898 - 956) , graaf van Parijs, en van Saint-Martin van Tours. Ze is de kleindochter van Raoul Torta , seneschal en gouverneur van Normandië tijdens de minderheid van hertog Richard Sans-Peur (942 - 946). Hertog Richard jaagt op hem als verrader bij zijn terugkeer naar Normandië in 946. De Torta of Tourte, wiens achternaam Ferdinand Lot aangeeft dat de achternaam een ​​Normandische oorsprong onthult, dragen: Losangé d'or et d'azur.

https://familypedia.fandom.com/wiki/Gautier_II_de_Saint-Martin_(c950-1020)

Guillaume - Geschiedenis van Europa (histoireeurope.fr)

36. 925
Gautier/Walter De St Martin, *925/33 Seine et Marne,Haute Normandië, +980 Calvados , Normandie;  Richard (Richard zonder Vrees) van Normandie I

xSybelle Gunnord de Saint Martin Warren Gunnora van Denemarken 950-1031

Sybelle is geboren in 950 Rouaan, Normandië. Dochter van Herbastus van Crépon I en Gunhild Cyrid van Uppsala. Zij is overleden op 5 januari 1031 in Fécamp, Seine-Maritime, Haute-Normandie.

Walter de St. Martin wordt ook gespeld als Gautier de St. Martin. De familie warren ontleent zijn naam aan het leengoed van Varenne in St-Aubin-le-Cauf, arrondissement Dieppe, en stamt af van Gautier de St-Martin.

Het 'Normandische volk', een zeer hoge autoriteit, herleidt inderdaad de Mortimers en de Warennes tot Walter de St. Martin.
Walter de St Martin, onderwierp Edrich, graaf van Shrewsbury, genoot daarop van Wigmore-Castle, en was de voorouder van de Mortimers, oude baronnen van Engeland, en van de graven van maart en Ulster.

https://familypedia.fandom.com/wiki/Gautier_I_de_Saint-Martin_(c925-980)

Gautier I de Saint-Martin (c925-980) | Familypedia Fandom

WALTER DE SAINT MARTIN : Family tree by u649578 - Geneanet

Gautier de Saint-Martin-sous-Bellencombre (0925–0980) • FamilySearch

Vautier, Gautier de SAINT MARTIN : genealogie per Bernard CHRISTOPHE (jcbernard1) - Geneanet

In de 8e en 9e eeuw teisterden Viking-overvallers uit het noorden (Noormannen of Noormannen genoemd) de regio Normandië van Frankrijk zwaar . Na een grote veldslag tussen Fransen en Noormannen tijdens de Slag bij Chartres in 911 ondertekenden de Vikingleider Rollo en de Frankische koning Karel de Eenvoudige (879-929) het Verdrag van Saint-Clair-sur-Epte, waarbij Karel Rouen en het gebied van het huidige Hoog-Normandië tot Rollo, waarmee het hertogdom Normandië werd gevestigd . In ruil daarvoor beloofde Rollo vazalschap aan Charles en stemde in met de doop. Robert I was peetvader tijdens de doop van Rollo. Rollo beloofde de mondingen van de Seine te beschermen tegen verdere Viking-aanvallen.

Het hertogdom Normandië ontstond in 911, toen de West-Frankische koning Karel de Eenvoudige de Noormannen onder leiding van Rollo een stuk grond in leen gaf aan de Seinemonding, met Rouaan als hoofdstad. De bedoeling van het Verdrag van Saint-Clair-sur-Epte, waarin dit werd bepaald, was dat zij andere Noormannen buiten de deur zouden houden. Al gauw wisten deze “Normandiërs” echter grote delen van de Frankische kuststreek te veroveren, hoewel zij zich ook tot het katholieke christendom bekeerden en daarna geleidelijk verfransten.

37. 893

Guillaume William  Longsword de Normandie 893/907-942

Kind: Richard I van Normandië "de Onbevreesde" (925/933 - 996)

1e Sprote Bretagne van Senlis *911

Dochter van Bernhard van Senlis I en Kunigunde Adelheid van Vermandois. Zij is overleden in 965.

2e Luitgarde van Vermandois (914 - 978)

Hertog Willem, Guillaume, van Normandië, II werd geboren op 30 juli 893 in Rouen, Seine-Maritime, Haute-Normandie, Frankrijk (zoon van hertog Hrollargar Rollo Ragnvaldsson, I, van Normandië en hertogin Poppa Bayeux de Valois); overleden op 17 dec 942 in Island Picquigny, Somme River, Normandië, Frankrijk.

Willem trouwde met Sprota rond 932 in Normandel, Orne, Basse-Normandie, Frankrijk. Sprota (dochter van graaf Heribert de Vermandois, I en gravin Beatrice Bretagne) werd geboren in 911 in Bretagne, Frankrijk; overleden in 960 in Normandië, Frankrijk.

William Longsword was de zoon van Rollo, stichter van de Rolloniden-dynastie die hertogen van Normandië zou worden en na 1066 koningen van Engeland. In de tijd van Willem was het vorstendom Rolloniden echter nog steeds een fragiele entiteit rond Rouen en, in termen van Realpolitik, niet ver ten westen van de Seine uitstrekkend. Het grootste deel van Willems carrière bracht hij door in relatieve onbekendheid, maar in de late jaren 930 verscheen hij plotseling op het toneel van de Frankische koninklijke politiek, eerst vanwege zijn oorlog met Arnulf van Vlaanderen, en vervolgens vanwege zijn steun aan koning Lodewijk IV (d'Outremer) in een tijd dat Lodewijks ster leek te vervagen. In december 942, op het hoogtepunt van zijn goede betrekkingen met Lodewijk, riep Arnulf op tot een vredesconferentie met Willem; daar werd Willem vermoord (volgens de overlevering zou Arnulf de moord hebben gearrangeerd).

William Longsword, 2nd Duke of Normandy (893-942) | Familypedia | Fandom

38. 846/860

Rollo van Normandië Rollo Ragnvaldsson 846/860-932 Maer Noorwegen 

x Gisela Carolingian de Normandie  

x Poppa van Bayeux *872 évreux, Eure, Normandie, France +11-8-930 Roue

Dochter van Bérengar van Babenberg, van Bayeux en Cunégonde van Vermandois. Zij is overleden op 11 augustus 0930 in Rouen 

Hertog Hrollargar Rollo Ragnvaldsson, I, van Normandië werd geboren ca 860 in Maer, Nord, Trondelag, Noorwegen (zoon van Ragnvald Eysteinsson, I en Ragnhild Hrolfsdatter); overleden op 17 dec 931 te Rouen, Seine-Maritime, Haute-Normandie, France.

Hrollargar trouwde met hertogin Poppa Bayeux de Valois. Poppa (dochter van Berengar Bayeux, II en gravin Aselinde De Rennes) werd geboren in 870 in Evreux, Eure, Normandië, Frankrijk; overleden op 11 aug 930 te Bayeaux, Normandië, Frankrijk.

Rollo de Noorman, oftewel  Rollo Rognvaldsson later gedoopt als Robert, was een Viking-krijgsheer. Mogelijk dient hij vereenzelvigd te worden met Hrolf Ganger (Oudnoords voor Hrolf de Wandelaar). Hij zou zo genoemd zijn omdat hij een grote en zware man was en geen paard sterk genoeg was om hem te dragen en hij dus altijd moest lopen. In ieder geval is Rollo een Latijnse of Franse versie van de naam Hrolf.

Rollo zou een zoon zijn van Rognvald Eysteinsson en Ragnhilda. Na de dood van zijn vader moest hij vluchten uit Noorwegen. Hij is eerst naar familie op de Orkney-eilanden getrokken, en daarna naar familie op de Hebriden. In deze tijd is hij met een onbekende Keltische vrouw getrouwd. Uiteindelijk vestigde hij zich in Deens Engeland. Van daaruit gaf hij leiding aan een gezamenlijk Deens-Noors-Engelse plundertocht in Groter-Friesland en langs de benedenloop van de Rijn.

Clive Standen als Rollo | De tijd verstrijkt (wordpress.com)

39. 830

Ragnvald Eysteinsson 830-894 Maer / Vestfold Noorwegen

1e Hiltrude Hrolfsdottir *852 Norway

2e Gravinne Ragnhild Hrolfsdatter  845-895 gravin van Maer Vestfold

Ragnvald Eysteinsson, I is geboren in 837 in Upland, Denamrk Maer, Nord-Trøndelag, Noorwegen (zoon van Eystein Glumra Ivarsson en gravin Ascrida Aseda Ragnvaldsdatter); overleden in 892 op de Orkney-eilanden, Schotland.

Ragnvald trouwde met Ragnhild Hrolfsdatter. Ragnhild (dochter van Hrolf Nefja en Asseline Ragnaldsdatter Aseda) werd geboren in 840 op de Orkney-eilanden, Schotland; overleden in 892 op de Orkney-eilanden, Schotland.

Ragnvald Eysteinsson, ook bekend als R|gnvaldr Eysteinsson of Ragnvald Mørejarl, werd geboren rond 8301. Hij was de oprichter Jarl (of graaf) van Møre in Noorwegen, en een naaste verwant en bondgenoot van Harald Fairhair, de vroegst bekende koning van Noorwegen23. Er wordt soms naar hem verwezen met bijnamen die in modern Engels vertaald kunnen worden als “Rognvald de Wijze” of “Rognvald de Machtige”2. Ragnvald was een trouwe vazal van Harald Fairhair. Hij was Jarl van Møre en Romsdal nadat Harald de macht had verworven in Noorwegen3. Hij had een bolwerk in Ålesund3. Hij voerde campagne met Harald in Schotland en ontving de Shetlands en de Orkneys als compensatie voor de dood van zijn zoon Ivar3. Hij stierf bij een brand toen hij in zijn kasteel werd aangevallen door Halfdan en Gudrod, zonen van Harald Fairhair3. Ragnvald was de zoon van Eystein “Glumra (de luidruchtige)” Ivarsson uit Oppland1. Zijn grootvader van moederskant was koning Ragnvald de Berghoge van Vestfold1. Hij was getrouwd met Ragnhilda Hrolfsdottir3. Volgens sommige bronnen waren zij de ouders van Rollo, de stichter van het hertogdom Normandië

https://alchetron.com/Rognvald-Eysteinsson

40. 810

Eystein “Glumra” Ivarsson 810 Noorwegen +870 More Shropshire Eng.

Jarl van Oppland Hedmark Eystein III Glumra Ivarsson, Heidmark Ynglinger 

x Ragnavalsdottir. Ascrida Yingling Of Jutland815 - 865

Eystein Glumra Ivarsson werd geboren rond 800 in Maer, Nord, Trondelag, Noorwegen (zoon van Ivar Oplaeninge Halfdansson en Lady Thyra Hognesdotter); overleden in 872 in More og Raumsdal, Telemark, Noorwegen.

Eystein trouwde met gravin Ascrida Aseda Ragnvaldsdatter. Ascrida (dochter van koning Rognvald Olafsson en Thora Sigurdsdottir) werd geboren in 812 in Maer, Nord, Trondelag, Noorwegen; overleden in 890 in Maer, Nord, Trondelag, Noorwegen. 

De Heimskringla Saga stelt dat Eystein Glumra de vader was van Rognvald Eysteinsson en Sigurd Eysteinsson. En dat hij grootvader was van Guthorm Sigurdsson en Torf-Einarr. Hoewel de Saga een paar Ivars noemt, zou geen enkele de vader van Eystein zijn.

De eerste graaf van de Orkney-eilanden heette Sigurd, een zoon van Eystein Glumra en broer van Ragnvald, graaf van More. Na Sigurd was zijn zoon Guthorm een ​​jaar lang graaf. Na hem nam Torf-Einar, een zoon van Ragnvald, het graafschap, en was lang graaf, en was een man van grote macht.

Volgens de Orkneyinga Saga was Eystein de luidruchtige de zoon van de graaf van Ivar de Uplanders en kleinzoon van Halfdan the Old. Hij was ook de vader van Rognvald de Wijze.

Heiti, de zoon van Gorr, was de vader van Sveiði de zeekoning, de vader van Halfdan de oude, de vader van Ivar de graaf van de Hooglanders, de vader van Eystein de luidruchtige, de vader van graaf Rognvald de machtige en wijze in raad.

Orkneyinga Saga maakt zijn kleinzoon Hrolf identiek aan Rollo, veroveraar van Normandië, en dus voorvader van Willem de Veroveraar en de resulterende koninklijke families van Engeland.

https://dbpedia.org/page/Rognvald_Eysteinsson

41. 780

Ivar Halfdansson de Heidmark van Orkney 780 Noorwegen +824 Schotland

Ivar Oplaendinge de HEIDMARK : Family tree by L'Ascendance TERLINDEN-de POTESTA (lard) - Geneanet

xAseda Eysteinsdatter 785–850

xGundella de Bellensted 785-830

42. 758

Halfdan “the Aged” Sveidasson  de Vestfold 758-834

xLiv Dagsdottir de Vestmar 755

Halfdan Eysteinsson, II is geboren rond 756 in Holtan, Borre, Vestfold, Noorwegen (zoon van Eystein Halfdansson, I en Hild Ericsdottir); overleden in 800 in Holtan, Borre, Vestfold, Noorwegen; werd begraven in Borrehaugene, Vestfold, Noorwegen.

Halfdan trouwde met Liv DagsdottirVestfold, Holtum, Noorwegen. Liv (dochter van koning Dag van Vestmar en Helga Eriksdottir) werd geboren in 755 in Holtan, Borre, Vestfold, Noorwegen; overleden in 790 in Borre, Vestfold, Noorwegen

Halfdan the Old is vader van Jarl Ívar of the Uplands die trouwde met een dochter van een zekere Eistein en zo vader werd van Eystein the Clatterer (Eysteinn Glumra) die vader was van Jarl Rögnvald van Møre en van Rögnvalds broer Sigurd Eysteinsson, en ook van twee dochters: Svanhild die een van de vrouwen van koning Harald Fairhair was en een andere dochter genaamd Malahule. Volgens verschillende bronnen had Jarl Rögnvald drie onwettige zonen: Hallad (Hallaðr), Hrollaug (Hrollaugr) en Torf-Einarr. Later, door zijn vrouw Ragnhild (Ragnhildr), dochter van Hrólf Nose (Hrólf Nefja), was Rögnvald vader van drie wettige zonen: Hrólf, Ívar en Thórir (Þórir) de Zwijger. Thórir erfde het land van zijn vader. De eerste vier Jarls van Orkney waren achtereenvolgens Rögnvalds broer Sigurd, Sigurds zoon Guthorm (Guttormr), Rögnvalds zoon Hallad, en Rögnvalds zoon Turf-Einar. Van Turf-Einar daalden de latere Jarls af. Hrollaug en zijn vrouw en zonen vestigden zich in IJsland.

Hrólf, ook wel Ganger-Hrólf (Gǫngu-Hrólfr 'Hrólf de wandelaar') genoemd, wordt door IJslands / Noorse historici geïdentificeerd als de Rollo die Neustrië veroverde, dat vervolgens werd omgedoopt tot Normandië, waardoor hij de overgrootvader werd van Willem de Veroveraar en de stamvader van elke koninklijke familie in het huidige Europa en Groot-Brittannië.

43. 725

Sveidi “Sea King” Heytirsson Eystein Halfdansson 725-780 Holtum Raumariki, Vestfold Noorwegen

xHilda Havdanson/Ericsdottir

Eystein Halfdansson, I werd geboren in 725 in Vestfold, Holtum, Noorwegen (zoon van koning Halfdan Kvitbein Huitbein en Åsa Eysteinsdotter); overleden in 780 in Varna, Oslofjord, Noorwegen; werd begraven in Vadla, Borre, Vestfold, Noorwegen.

Eystein trouwde met Hild Ericsdottir in 740 in Vestfold, Holtum, Noorwegen. Hild (dochter van Eirik Agnarsson) is geboren rond 740 in Jarlsberg, Vestfold, Noorwegen; overleden na 762 in Holtan, Borre, Vestfold, Noorwegen.

Eystein Halfdansson (Oudnoors: Eysteinn Hálfdansson) was de zoon van Halfdan Hvitbeinn van het Huis van Yngling volgens Heimskringla. Hij erfde de troon van Romerike. Ari Thorgilsson noemt hem in zijn Islendingabok Eystein Fart, zonder commentaar, in zijn koningslijst, waarbij hij alleen zijn vader en zijn zoon noemt. Snorri noemt hem niet bij deze bijnaam, maar geeft ons wel een kleurrijk verhaal over zijn leven. Zijn vrouw was Hild, de dochter van de koning van Vestfold, Erik Agnarsson. Erik had geen zoon, dus kreeg Eystein Vestfold als erfenis van zijn vrouw. Eystein stierf tijdens plunderingen in Varna. Koning Skjöld van Varna, een groot krijgsheer, arriveerde op het strand en zag de zeilen van Eysteins schepen. Hij zwaaide met zijn mantel en blies erin, waardoor een giek van een schip slingerde en Eystein raakte, zodat hij overboord viel en verdronk. Zijn lichaam werd geborgen en begraven in een heuvel. Eystein werd opgevolgd door zijn zoon Halfdan de Milde. 

44. 700

Halfdan Sveidasson Varmland 700-799 Norway

xÅasa Helga Eysteinsdotter 718-803

Olav I, koning van Värmland, (ca. 690 Uppsala, Noorwegen - Värmland, Zweden) huwde "Solveig" Halvdansdatter van Solor, (ca. 695 - ?)  Halvdan I Olavsson Hvitbein van Vestfold, (ca. 715 -?)

Halfdan Hvitbein werd een grote koning. Hij was getrouwd met Aasa, een dochter van Eystein the Severe, die koning was van het Upland-volk, en regeerde over Hedemark. Halfdan en Aasa had twee zonen, Eystein en Gudrod. Halfdan onderwierp een groot deel van Hedemark, Toten, Hadeland en een groot deel van Westfold. Hij werd een oude man en stierf in zijn bed in Toten, vanwaar zijn lichaam naar Westfold werd vervoerd, en werd begraven onder een heuvel op een plaats genaamd Skaereid, in Skiringsale. Zo zegt Thjodolf: - 'Halfdan, gewaardeerd door vrienden en vijanden, ontvangt eindelijk de diepe rust van het leven: de oude man eindelijk, hoewel laat, gaf in Toten toe aan strenge Bij Skiringsale hangt een rots aan zijn graf, die lijkt te rouwen om de dappere Halfdan, dierbare leiders en mensen, Van allen een stille traan ontvangen. 

45. 665

Ingjald, koning van Uppland van Värmland,  *665 

xGauthild van Gautland Algautsdotter. 670 

Slechte heerser", koning van Uppsala in Zweden; de laatste in Fray geboren heidense sacrol "vredeskoning" met mensenoffers in zijn eigen familie.

Hij was een zeer woest persoon met een totaal onaangename persoonlijkheid. Toen zijn vader stierf, liet hij een grote zaal bouwen en een groot feest voorbereiden voor het begin van zijn regering, en daarvoor nodigde hij de zes andere plaatselijke koningen uit: Algaut, zijn schoonvader; Yngjvar, koning van Fjadrydaland, en zijn twee zonen; Spornsjall, koning van Nerike; Sughvat, koning van Aattundaland; en Granmar, koning van Sondermanland, die niet aanwezig was. Die avond sprak hij deze Brage: "Ik zal mijn heerschappij met de helft vergroten, naar alle vier de hoeken van de wereld", en later, nadat iedereen dronken was en plezier had, liet Ingjvar het nieuwe vuur aansteken hal en verbrandde iedereen tot de dood. Degenen die erin slaagden naar buiten te rennen, werden ter plekke gedood.